İnsanlar için tehlikeli canlılar sıralamasında sokak hayvanlarının yarattığı tehlike insanlardan daha az, bunu zaten biliyoruz!
Ancak insanların yarattığı tehlikeler, emniyet müdürlüğünün alanına giriyor ve hemen her gün bu konuya değiniyoruz.
Ben bugün sokak hayvanlarının özellikle de mahallelerdeki başıboş köpeklerin yarattığı tehlikeye değinmek istiyorum.
Sokak hayvanlarıyla ilgili yapılan şikayetler çok hassas bir konu çünkü hemen ‘hayvan düşmanı’ damgası yiyebilirsiniz!
Ancak çoğu kişi bu damgayı yememek için sessiz kalsa da, toplumda böyle bir tehlike var ve asla görmezden gelinemez!
Bir ortamda şahit oldum.
Gebze’den bir muhtarımız, mahalledeki parkların ve sokakların güvenilmez hale geldiğini, birçok ısırılma vakası şikayetlerinin olduğunu belirterek yetkililerden önlem alınmasını istedi.
Belediyenin Veteriner İşleri Müdürü de, “Sokağa bırakılan köpeğin tespiti belediyelere ait değildir başıboş köpeklerin doğal yaşam alanıdır! Ne yazık ki” dedi ve çözümün TBMM olduğunu söyledi.
Aynı müdürümüzün geçmiş senelerde bir gazetedeki röportajında, “Biz kamu kurumuyuz ve vatandaşın sokakta güven içinde yürüme hakkı, okula, hastaneye gitme, akşam evine dönme hakkı var. Biz bunu sağlamalıyız” dediğini gördüm.
Peki vatandaşlar özellikle çocuklar güven içinde yürüyebiliyorlar mı? Parklarda rahatlıkla oynayabiliyorlar mı?
Gebze Belediyesi’nin bir süre önce Pelitli Köyü’nde sokak hayvanlarına yönelik yaptığı tedavi ve rehabilitasyon merkezi var. Buranın amacı sadece sokak hayvanlarını kısırlaştırmak ve tedavi edip tekrar aynı mahalleye geri bırakmak mıdır?
Mahallelerde tehlike saçan başıboş köpeklerin barınacağı bir alan da oluşturulamaz mı?
Müdürümüz her ne kadar bazı konularda ‘bizim görevimiz değil’ dese de, görev alanları olan şehirdeki sokak hayvanlarının kayıtları, aşıları ve tedavileri eminim ki yapılıyordur. Sayıları da bellidir. Hangi sokak hayvanının saldırgan özellikler taşıdığı da biliniyordur. Bu konuda bir şeyler yapılabilir diye düşünüyorum.
Elbette hayvanlarla insanların bir arada dostça yaşaması en güzel temenni bu da uzun vadede eğitim sistemimizle ilgili. Toplumsal olarak hem canlıları hem insanları sevmekle ilgili. Küçük yaşta çocuklara verilecek insan ve hayvan segisiyle ilgili. Ama bunlar gerçekleşene kadar kısa vadede bir şeyler yapılmalı diye düşünüyorum.
…
Kedileri zenginler değil, sevenler besler…
Geçen bayram arifesinde Gebze’de bizzat şahit olduğum ve çok şaşırdığım bir uygulama var. Bir yakınımın evde beslediği kedisi düşüp kalçasını kırmış. Özel veterinere götürmüşler 15 ile 20 bin lira arasında bir ameliyat ücreti istemişler. Gebze Belediyesi’nin 3 ameliyathaneli veteriner müdürlüğünde ise sadece sokak hayvanları ameliyat ediliyormuş. Evde kedi besleyenler potansiyel zengin olarak görülüyor sanırım. Oysa kedi beslemek zenginlik değil hayvanseverlik göstergesidir.
Kanunlar, belediye veteriner müdürlüğünün kalçası kırık bir kediyi ameliyat etmesine izin vermiyorsa ve veteriner müdürlüğü de ‘yapabileceğimiz bir şey yok’ diyorsa, başka ne denilebilir ki?
