Bölgemizin önemli sanayi kuruluşlarından FENİŞ ALÜMİNYUM SANAYİ VE TİC. A.Ş. işyeri kapanalı bir yıl oldu.
Şirket yönetimi 9 Eylül 2013 tarihinde üretime ara verdiğini ilan etmiş ve 11 Eylül 2013 tarihinde 420, 20 Eylül 2013 tarihinde ise 100 işçinin iş akitleri feshedilmişti. Çelik İş Sendikası Gebze Şube Başkanı Şerafettin Koç, gelinen süreçte işçilerin alacaklarını alamadıkları bu nedenle hukuki mücadele başlattıklarını açıkladı. Koç konu hakkında yazılı basın açıklamasında bulundu. Koç, açıklamasında şu görüşlere yer verdi; “İşyerinden emeklilik vb. nedenlerle ayrılanlarla beraber toplam alacaklı sayısı 638 çalışanın alacağı ücret, kıdem ve ihbar tazminatının tutarı 19 milyon TL. dir.
İşyerinin kapanmasından sonra sendikamız ve şubemiz öncülüğünde işyerinde başlatılan direniş 8 ay sürdürülmüş, bölgemizde ve çeşitli illerde yapılan eylemlerle direnişimiz tüm ülke kamuoyunda duyurulmuştur.Yapılan eylemlerle ve verilen hukuki ve fiili mücadele ile İşsizlik Sigortası Ücret Garanti Fonundan ilk defa fona kabul ettirilen bir yöntem ile çalışanların ödenmeyen maaşlarının tutarı olan yaklaşık 2,5 Milyon Türk Lirası alınmıştır. Ayrıca fabrika da bulunan ve satışında engel bulunmayan malzemelerin satılması sağlanarak elde edilen yaklaşık 2 Milyon Türk Lirası çalışanlara ödenmesi gerçekleştirilmiştir. Tüm bu süreçler boyunca verilen mücadeleye rağmen çalışanların hala çok büyük alacakları bulunmaktadır.
İşveren bankalarla anlaşarak işyerinin icra yoluyla satışını istemiş, birinci açık artırmanın 13 Ekim 2014 günü, satış olmaz ise ikici açık artırmanın 7 Kasım 2014 günü yapılması mahkemece kararlaştırılmıştır. Çalışanların hak kayıplarının önüne geçilebilmesi için sendikamız hukukçuları işyerinin iflası istemiyle hukuki girişimleri başlatmış bulunmaktadır. Feniş Alüminyum özelinde yaşanan hukuki süreçler aslında tüm kapanan işyerlerinde yaşanmaktadır. Bu gün ülkemizde 2200’ e yakın işyerinde aynı durum yaşanmakta ve bu işyerlerinde çalışan binlerce işçi alacaklarını alamamaktadır. Hükümetin ve siyasetin bu konuda çalışanların sorunlarına çözüm üretmesi gerekmektedir. Kapanan ve işçilere haklarını ödemeyen işverenlerle ilgili yeni yaptırımlar getirilmeli, işçilerin tazminatlarını garanti altına alacak yeni yasal düzenlemeler yapılmalıdır. Çünkü Feniş Alüminyum da yaşanan mağduriyet ne ilk nede son örnektir.
Konfederasyonlarımızın bu ve benzer konularda hükümet üzerinde kamuoyu baskısı oluşturacak ortak çözümler konusunda çalışmalar yaparak bundan böyle bu türden mağduriyetlerin önüne geçmelerine acil ihtiyaç vardır.
Feniş Alüminyum işyerinin kapanması ile işlerini aşlarını ve geleceklerini kaybeden arkadaşlarımızın yaşadıklarını başkalarının yaşamaması için güç birliğine ve ortak hareket etmeye her zaman olduğundan daha çok gereksinim var.”
